μελανοκητίδες

(melanocetidae). Οικογένεια ακτινοπτερύγιων ιχθύων της τάξης των λοφιομόρφων, με μοναδικό αντιπρόσωπο το γένος μελανόκητος (Μelanocetus). Πρόκειται για ιδιόρρυθμα ψάρια, με μικρό σώμα και διογκωμένο στόμα, που ζουν σε μεγάλα βάθη. Αρκετά κοινό στον Ατλαντικό είναι το βαθυπελαγικό είδος Μelanocetus murrayi, το οποίο ζει στις τροπικές και εύκρατες θάλασσες και σε βάθος πάνω από 3.000 μ.· έχει μαλακό σώμα μαύρου χρώματος, πλευρικά πεπιεσμένο, χωρίς λέπια και εδρικά πτερύγια, καθώς και μεγάλο κεφάλι με στόμα που φέρει μακριά αιχμηρά δόντια. Μια λεπτή απόφυση, με το άκρο σε σχήμα βολβού, βρίσκεται στο εμπρόσθιο τμήμα του ρύγχους, επάνω από τη γνάθο. Οι μ. παρουσιάζουν έκδηλο φυλετικό διμορφισμό: το αρσενικό είναι πιο μικρόσωμο από το θηλυκό και σε μερικά είδη δεν έχει δόντια. Από τα ελάχιστα άλλα είδη της οικογένειας, περισσότερο αξιόλογο είναι το Melanocetus johnsoni που ζει στον Ατλαντικό και σε βάθος 4.000 μ. Έχει χοντρό και λίγο πλατύ πλευρικά σώμα, μικρό κεφάλι και μάτια, τα οποία είναι τοποθετημένα πολύ κοντά στην κορυφή του κεφαλιού, κοντό ρύγχος και τριγωνικό στόμα με πολλά ισχυρά δόντια, από τα οποία τα δυο μπροστινά της κάτω σιαγώνας είναι μεγαλύτερα από τα υπόλοιπα. Στο ρύγχος του έχει μια λεπτή, μακριά προεξοχή όπου βρίσκονται συμβιωτικά βακτήρια, με ικανότητα βιοφωσφορισμού.